منبع: جمشید سرمستانی، گزیدهی شیوهنامهی جامع ویرایش و نگارش، تهران، نشر سرمستان، ۱۳۹۰٫
در بهکار بردن ضمیرها، باید به همخوانی ضمیر از لحاظ زمان و مکان، و جمع و مفرد بودن، با ساژهای که ضمیر به آن اشاره دارد توجه کرد؛ به¬ویژه در بهکار بردن دو ضمیر «این» و «آن»، که اولی را برای اشاره به زمان و مکان و مفهوم نزدیک، و دومی برای زمان و مکان و مفهوم دور به¬کار میبریم:
مثال ۱:
ننویسید: با آنکه چنین چیزی را محال میدانم نمیتوانم آن را رد کنم.
بنویسید: با اینکه چنین چیزی را محال میدانم نمیتوانم آن را رد کنم.
مثال ۲:
ننویسید: پیش از اینکه همه¬ی مدارک را بسوزانند، آنها را یک بار بهدقت بررسی کردند.
بنویسید: پیش از آنکه همهی مدارک را بسوزانند، همهی آنها را یک بار بهدقت بررسی کردند.
مثال ۳:
ننویسید: در چنین مواردی، یا ضخامت لایههای داخلی و خارجی متفاوت است یا هنگام چیدن آن، ترتیب رعایت نشده است.
بنویسید: در چنین مواردی، یا ضخامت لایههای داخلی و خارجی متفاوت است یا هنگام چیدن آنها ترتیب رعایت نشده است.